نوشته شده توسط : علیرضا نفیسی
هنگامي كه درزندگيت اوج ميگيري دوستانت ميفهمندكه تو چه كسي بودي.
اماهنگامي كه درزندگي به زمين ميخوري آنوقت توميفهمي كه دوستانت چه كساني بودند...

 

ازميان اين همه بود مادرارزوي يكي بوديم كه نبود...

 

من انتظار تو را مي کِــشم و تو ... مرا از انتظارت مي کـُشي ... لعنت بر هر چه فتحه و ضمه و کسره !

 

گاهي سكوت همان دروغ است كمي شيكتر،روشن فكرانه تر بامسئوليت كمتر!

 

زندگي بايدكرد  گاه بايك گل سرخ،گاه بايك دل تنگ...گاه بايد روييد درپس اين باران،گاه بايدخنديد بر اين غمه بي پايان..





:: بازدید از این مطلب : 294
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 16 خرداد 1391 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست