نوشته شده توسط : علیرضا نفیسی
به تو نرسیدم اما خیلی چیزا یاد گرفتم،

یاد گرفتم به خاطر کسی که دوستش دارم باید دروغ بگم، 

یاد گرفتم هیچ وقت هیچ کس ارزش شکستن غرورمو نداره ،

یاد گرفتم تو زندگیم اون کس که خیلی دوستم داره هرروز دلشو به بهونه ای بشکونم...

یادگرفتم گریه های هیچ کس رو باور نکنم...

یاد گرفتم بهش هیچ وقت فرصت جبران ندم...

یاد گرفتم هرروز دم از عاشقی بزنم اما از کجا بگم از چی بگم از کی بگم؟

می خوام همین جا دلمو بشکنم ،خوردش کنم تا دیگه عاشق نشه...،

تا دیگه کسی رو دوست نداشته باشه...

تو این دوره زمونه نباید کسی احساس تورو بدونه  وگرنه بدجور میشکو ننتت...

میخوام بشم همون آدم قبل...

 

کسی که از سنگ بود ودور و برش دیواری از سکوت...



:: بازدید از این مطلب : 351
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
تاریخ انتشار : یک شنبه 7 خرداد 1391 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست