و این در
حالی است که مستمراً به یکدیگر مبتلاتر ونیازمندتر و نومیدتر می شوند ولذا
این رابطه بسوی نفرت تا سرحد انتقام می رود. درحالیکه در رابطه حلال، روح
به سمت رهائی و بی نیازی میرود. زنا، بزرگترین عذاب روح است.
امام صادق (ع) فرمودند :
روز قیامت که میشود زن زیبایی را که به خاطر زیبائیش به فتنه ( و گناه )
افتاده است بیاورند ، آن زن گوید : پروردگارا تو مرا زیبا آفریدی و به همین
خاطر من گرفتار فتنه و گناه شدم ، سپس ، حضرت مریم (ع) را روبرویش آورند و
به او گویند : آیا تو زیبایی یا حضرت مریم (ع) ، ما او را زیبا آفریدیم و
دچار فتنه و گناه نگشت،
و هم چنین مرد زیبایی را که به خاطر زیبائیش به فتنه افتاده بیاورند و آن
مرد گوید : بار پروردگارا تو مرا زیبا خلق کردی و از این جهت زنان به سوی
من مایل شدند و مرا به زنا انداختند ، یوسف (ع) را نزدش آورند و به او
گویند : تو زیباتری یا این ؟ ما او را زیبا خلق کردیم و با این حال به گناه
نیفتاد.
و
همچنین مرد بلا و گرفتاری دیده ای را که به خاطر ابتلایش به بلا و گرفتاری
به فتنه و گناه افتاده بود آورند ، آن شخص گوید بار پروردگارا بلا را بر
من سخت کردی تا دچار فتنه و گناه شدم ! پس حضرت ایوب (ع) را بیاورند و بدان
شخص گویند: آیا بلای تو سخت تر بود یا بلای این ؟ او ( حضرت ایوب (ع) ) هم
گرفتار بلا شد ولی به گناه نیافتاد.
روضة الکافی جلد 2 صفحه 32 حدیث 291 ، حیات القلوب جلد 1 صفحه 206
هفت آسمان و هفت زمین و کوه ها پیر زناکار را لعنت می کنند و تعفّن عورت زنا کار جهنّمیان را اذیّت می کند. (نهج الفصاحه ، حدیث 634)
روز قیامت چهره زناکاران از آتش مشتعل است. (نهج الفصاحه ، حدیث 631)